معنی شب پرک - جستجوی لغت در جدول جو

شب پرک

لغت نامه دهخدا

شب پره

(دخترانه)

پروانه، خفاش

فرهنگ نامهای ایرانی

شاپرک

(دخترانه)

نوعی پروانه بزرگ که معمولاً شب پرواز می کند

فرهنگ نامهای ایرانی

شب آرا

(دخترانه)

آراینده شب

فرهنگ نامهای ایرانی

شاه پرک

(دخترانه)

شاپرک

فرهنگ نامهای ایرانی

شاه پرک

پروانه، حشره با بالهای رنگین

فرهنگ فارسی عمید

شب پره

خفّاش، جانور پستانداری با پوزۀ باریک، گوش های برجسته، دندان های بسیار تیز و قوۀ بینایی ضعیف که دست و پایش با پردۀ نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می تواند مثل پرندگان پرواز کند، بیواز، خربیواز، شب یازه، شبکور، مرغ عیسی، شیرمرغ، وطواط

خفّاش، جانور پستانداری با پوزۀ باریک، گوش های برجسته، دندان های بسیار تیز و قوۀ بینایی ضعیف که دست و پایش با پردۀ نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می تواند مثل پرندگان پرواز کند، بیواز، خربیواز، شب یازه، شبکور، مُرغ عیسی، شیرمرغ، وطواط

فرهنگ فارسی عمید

شب پوی

رونده درشب، شب رو

فرهنگ فارسی عمید

شب چره

آجیل و میوه ای که در شب نشینی می خورند، چرای گوسفندان در شب، شب چرا، برای مثال گرگ آمده ست گرسنه و دشت پربره / افتاده در رمه، رمه رفته به شب چره (ناصرخسرو - ۲۶۸)

فرهنگ فارسی عمید

شب فرخ

در موسیقی، از الحان سی گانۀ باربد، برای مثال چو یارش رای فرخ روز گشتی / زمانه فرخ و فیروز گشتی (نظامی۱۴ - ۱۸۱)، از الحان قدیم ایرانی

فرهنگ فارسی عمید

شب پوش

جامه ای که شب و هنگام خواب بر تن می کنند، دستمال یا روسری که شب هنگام خواب بر سر می بندند، شب کلاه، برای مثال ز مستی باز کرده بند کرته / ز شوخی کج نهاده طرف شب پوش (سنائی۲ - ۴۲۳)

فرهنگ فارسی عمید

شب پور

(شَ)

شب پره و شب پرک. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سه پرک

(سِ پَ رَ)

خطی چند باشد که قماربازان بجهت قماربازی بر زمین کشند. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شاه پرک

(پَ رَ)

پروانه. شاپرک. (در تداول مردم قزوین) ، در تداول عوام، شب پره است و شب پره و شب کور خفاش است. (از یادداشت مؤلف). رجوع به شب پره شود

لغت نامه دهخدا

شب پره

(شَ پَ رَ / رِ)

شب پرک. خفاش:
شب پره گر وصل آفتاب نخواهد
رونق بازار آفتاب نکاهد.
سعدی.
گر نبیند به روز شب پره چشم
چشمۀ آفتاب را چه گناه.
سعدی.
مهر درخشنده چو پنهان شود
شب پره بازیگر میدان شود.
و رجوع به شب پرک و خفاش شود

لغت نامه دهخدا

شب چره

آجیل و میوه که در شب نشینی صرف کنند تنقل، چریدن چارپایان در شب چرای ستور در شب

فرهنگ لغت هوشیار